هیچ کس تنهاییم را حس نکرد

توی آسمون دنیا هر کسی ستاره داره.. 

چرا وقتی نوبت ماست آسمون جائی نداره.. 

واسه من تنهائی درده درد هیچ کسو نداشتن.. 

هر گل پژمرده ای رو تو کویر سینه کاشتن.. 

دیگه باور کردم این رو .. که باید تنها بمونم.. 

تا دم لحظه مردن شعر تنهائی بخونم..   

                                                                               سولماز