چقدر دوست داشتم..
یک نفر ازمن می پرسید..
چرا نگاههایت آنقدر غمگین است؟
چرا لبخندهایت انقدر بی رنگ است ؟
اما افسوس هیچ کس نبود..
همیشه من بودم و من و تنهایی پر از خاطره ..
آری با تو هستم ..
با تویی که از کنارم گذشتی..
و حتی یک بار هم نپرسیدی..
چرا چشم هایت همیشه بارانی است...
سولماز